تردد آزادانه گروه‌های تروریستی در سوریه تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جهان است

محمدسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل در نشست روز چهارشنبه اول شهریور شورای امنیت در مورد تحولات سیاسی سوریه طی سخنانی عنوان کرد: تروریسم همچنان یک تهدید برای سوریه و منطقه است و کانون آن در مناطق خارج از کنترل دولت سوریه قرار دارد. تردد بدون مانع و آزاد گروه‌های تروریستی از جمله داعش به داخل خاک سوریه در جایی که نیرو‌های خارجی به طور غیرقانونی در آن حضور دارند، تهدیدی جدی برای صلح و امنیت منطقه و جهان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه به دلیل اشغال برخی مناطق این کشور توسط نیرو‌های خارجی غیرقانونی و تجاوزات رژیم اسرائیل و گروه‌های تروریستی دائم در معرض نقض شدید است، بیان کرد: این نقض‌ها رنج مداومی را بر مردم سوریه تحمیل کرده که با اعمال تحریم‌های غیرقانونی و غیرانسانی تشدید شده است.

سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل با ذکر این نکته که مبارزه با تروریسم نباید بهانه‌ای برای تضعیف حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه باشد، گفت: جمهوری اسلامی ایران از خواسته‌های مشروع دولت سوریه برای خروج کامل تمامی نیرو‌های نظامی غیرقانونی خارجی از خاک سوریه حمایت می‌کند.

به گفته وی حضور غیرقانونی نیرو‌های خارجی شرایط مساعدی را برای فعالیت‌های تروریستی در داخل سوریه ایجاد کرده است.

محکومیت تجاوزات مکرر رژیم صهیونیستی به تمامیت ارضی سوریه

ایروانی با بیان اینکه ثبات پایدار در سوریه تنها با حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور محقق می‌شود، اظهار داشت: ما تجاوزات مکرر و نقض حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه توسط رژیم اسرائیل را به شدت محکوم می‌کنیم. این اقدامات شرورانه مانند حملات تروریستی اخیر به دمشق و مناطق اطراف در ۲۱ اگوست، که عمداً زیرساخت‌های غیرنظامی را هدف قرار می‌دهد، نقض آشکار قوانین بین‌المللی بشردوستانه و منشور سازمان ملل بوده و همچنین تهدیدی جدی برای صلح و ثبات منطقه هستند. ناتوانی جامعه بین‌المللی در رسیدگی به این تجاوزات مداوم، عمیقاً نگران کننده است. شورای امنیت باید موضعی قاطع اتخاذ کرده و این گونه نقض‌های فاحش را محکوم کرده و رژیم اسرائیل را مجبور به توقف تجاوزات خود و پایان دادن به اشغال جولان سوریه کند.

این دیپلمات ارشد ایرانی در نشست شورای امنیت با بیان اینکه در فرآیند سیاسی، هیچ جایگزینی برای پیگیری حل و فصل بحران به رهبری و هدایت خود سوری با کمک سازمان ملل وجود ندارد، افزود: ما بر اهمیت از سرگیری نشست‌های کمیته قانون اساسی به عنوان یک سازوکار موثر برای پیشبرد روند سیاسی تأکید می‌کنیم. بسیار مهم است که فعالیت کمیته قانون اساسی کاملاً به شرایط قواعد مرجع و شرح وظایف و آیین کار آن پایبند بوده و بدون دخالت یا فشار خارجی و عاری از ضرب الاجل‌های ساختگی انجام شود. نقش سازمان ملل باید تسهیل کننده باقی بماند و این روند کاملاً تحت رهبری سوریه و تحت هدایت سوری‌ها باشد.

وی افزود: ما از تلاش‌های مستمر آقای پدرسون، نماینده ویژه دبیرکل و تماس‌های او با طرفین برای غلبه بر بن بست فعلی کمیته قانون اساسی حمایت می‌کنیم. ما فعالانه در تعامل با کانال‌های ارتباطی با دولت سوریه، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد و شرکای خود با هدف اصلی حل بحران و کاهش درد و رنج عظیمی هستیم که مردم سوریه متحمل شده‌اند.

ایروانی ضمن اعلام حمایت از توافق دوجانبه اخیر بین سازمان ملل متحد و دولت سوریه برای ارسال کمک‌های بشردوستانه ضروری از طریق گذرگاه مرزی باب الهوی برای یک دوره ۶ ماهه به کسانی که نیاز مبرم دارند کمک می‌کند، عنوان کرد: ما از دولت سوریه به خاطر همکاری سازنده‌اش که عامل محوری در امکان گسترش عملیات‌های بشردوستانه است، تمجید می‌کنیم.

به باور نماینده ایران، تصمیم دولت سوریه برای تمدید فعالیت گذرگاه‌های مرزی باب السلام و باب الراعی به مدت سه ماه دیگر تا ۱۳ نوامبر، پتانسیل افزایش چشمگیر دسترسی مستقیم و کارآمد به افراد نیازمند به کمک را دارد.

وی افزود: ما فعالانه از حضور منطقه‌ای رو به رشد سوریه حمایت می‌کنیم و تحولات مثبت اخیر در روابط دیپلماتیک سوریه چه در سطح منطقه و چه در سطح جهانی را تحسین می‌کنیم. بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و از سرگیری روابط با کشور‌های عربی، که نمونه آن در نشست اخیر قاهره در ۱۵ اگوست شاهد بودیم نشان دهنده گام‌های مهمی در جهت تقویت امنیت، ثبات و رفاه سوریه است. ما همچنین بر حمایت خود از گفتگو‌های جاری سوریه و ترکیه تأکید می‌کنیم.

ایروانی اضافه کرد: امیدواریم که سیاست کشور‌های غربی در قبال سوریه به سرعت ارزیابی و اصلاح شود. چنین اصلاحی پتانسیل کمک قابل توجهی به احیای ثبات، صلح و رفاه در منطقه را دارد.

نماینده ایران در سازمان ملل در پایان اظهار داشت: ایران بر تعهد خود برای همکاری با شرکای خود و تلاش برای دستیابی به عادی سازی طولانی مدت و پایدار در سوریه ثابت‌قدم است.

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: داعش گروه های تروریستی رژیم صهیونیستی حاکمیت و تمامیت ارضی تمامیت ارضی سوریه دولت سوریه سازمان ملل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۳۹۳۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بورل: آمریکا دیگر هژمونی ندارد/ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست

رئیس‌ سیاست خارجی اتحادیه اروپا معتقد است: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

به گزارش ایسنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سال‌های گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکنده‌تر می‌بینم. من دنیایی را می‌بینم که در آن قوانین رعایت نمی‌شود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر می‌بینم. من می‌بینم که چگونه وابستگی‌ها تبدیل به سلاح می‌شوند. من شاهد هستم که سیستم بین‌المللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

بورل افزود: من چین را می‌بینم که به جایگاه ابرقدرتی می‌رسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بی‌نظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریبا ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپایی‌ها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده‌ است. این یک تغییر چشمگیر در چشم انداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوری‌هایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.

این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبی‌تر است - بله، این درست است. همزمان قدرت‌های میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آنها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگی‌های مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قوی‌تر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آنها استقلال خود را به حداکثر می‌رسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت می‌کنند. آنها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آنها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.

بورل افزود: ما اروپایی‌ها می‌خواستیم در همسایگی خود حلقه‌ای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقه‌ای از آتش است. حلقه‌ای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدان‌های نبرد اوکراین می‌آید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بین‌الملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آنها در مجاورت ما هستند و در برخی از آنها ما حتی با مأموریت‌های نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.

او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین می‌جنگند. این نشان می‌دهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بی‌ربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیری‌های ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خون‌های زیادی را ریخته است.

بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد می‌کند که ما نمی‌توانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰  در آن زندگی خواهند کرد. در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی می‌کند و در عین حال شاهد افزایش نابرابری‌ها، کاهش دموکراسی‌ها و در خطر افتادن آزادی‌ها هستیم. این چیزی است که من می‌بینم. در این چشم انداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمی‌دانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالش‌هایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی می‌شنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودی‌ترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته می‌شود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است. ۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانی‌ها آن را «Wandel durch Handel» می‌نامند، همگرایی سیاسی ایجاد می‌کند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوخت‌های فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست. اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشم انداز داشتن یک دولت دست نشانده در کی‌یف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپایی‌ها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه می‌شوند. اما من می‌دانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن می‌بیند. او در بسیاری از سخنرانی‌های خود این را به صراحت بیان کرد.

بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهه‌های اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود. فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپایی‌ها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق می‌افتد، اروپا را به گونه‌ای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمی‌کنند. آنها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی می‌دهد تعجب کردند. فرآیندهای تصمیم‌گیری اتحادیه اروپا چگونه کار می‌کند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رای دادند و دیگران وقتی زمان تصمیم‌گیری درباره آتش بس فرا رسید، رای ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق می‌افتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.

این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر می‌کنم اعراب باید چشم انداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه می‌گویند که راه‌حل دو کشوری را می خواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار می‌کنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست. اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بین‌المللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینی‌ها را کنار بگذاریم، راه‌حل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو می‌پرسیم، تنها پاسخی که می‌گیریم این است؛ «ما راه‌حل دو دولتی را نمی‌خواهیم». می‌پرسیم چه می‌خواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بین‌المللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند. در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آنها نمی‌توانند با هم زندگی کنند، آنها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپایی‌ها باید حل کنند.

انتهای پیام